بجلیلغتنامه دهخدابجلی . [ ب َ ی ی ] (ص نسبی ) منسوب به قبیله ٔ بجله که بطنی است از سلیم بن منصور و به بنوبجله نیز شهرت دارند. (منتهی الارب ) (از انساب سمعانی ).
