بج بج

بج بج . [ ب ِ ب ِ ] (اِ صوت ) سخنی باشد که پوشیده از مردم گویند. (سروری ). پچ پچ . بیخ گوشی . در گوشی . || لفظی است که شبان گوسفندان و بز را بدان خواند. (سروری ) :
سخن شیرین از زفت نیارد بر
بز به بج بج [ بر ] هرگز نشود فربه .

رودکی .