ترجمه مقاله

بج

لغت‌نامه دهخدا

بج . [ ب ُج ج ] (اِ) جناالاحمر. مطرونیه . قطلف (قطلب ) . به لغت اندلس نام قطلب است . درختی که میوه ٔ آن سرخ رنگ است .
ترجمه مقاله