بحباح

بحباح . [ ب َ ] (ع ص ، اِ) برابر در درازا و پهنا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). چیزی که عرض و طول آن برابر باشد. || کلمه ای است که اشعار بر فنای چیزی و انقطاع آن میکند و در اشعار بر فنا استعمال می کنند . (ناظم الاطباء). و مبنی است . (از منتهی الارب ).