بحیلةلغتنامه دهخدابحیلة. [ ب ُح َ ل َ ] (اِ) ریشه ٔ سراج القطرب که مانند گردوئی است و کشاورزان آن را از زمین برآورند و خورند و بحیله بزبان اسپانیایی گردوی خرد است . (از ابن البیطار).
