بخارپختلغتنامه دهخدابخارپخت . [ ب ُ پ ُ ] (ن مف مرکب ) بخارپخته . پخته شده با بخار. که با بخار پخته شود. غذا که با بخار پزند نه به آتش یا آب گرم . (یادداشت مؤلف ). || دم پخت . (یادداشت مؤلف ).
