بخت

بخت . [ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ بختی . (ناظم الاطباء). نوعی شتر. شتر خراسانی . و این کلمه از فارسی گرفته شده است . (المزهر سیوطی ). و برخی نیز آن را عربی دانسته اند. (از اقرب الموارد). شتر بزرگ قوی . شتران خراسانی . (فرهنگ رشیدی ). بختی یکی ازین شتران است . (فرهنگ رشیدی ). و رجوع به بختی شود.