بخشیگری

بخشیگری . [ ب َ گ َ ] (حامص ) منصب و درجه ٔ حکومت کل و رتبه ٔ منشی گری . (ناظم الاطباء). عهده و خدمت سپهسالاری . (آنندراج ). || بخشی بودن ، در دین و آیین بخشیان بودن [ : غازان ] کمالیتی تمام حاصل کرد بر وجهی که بشیوه ٔ بخشیگری عظیم ماهر شد. (تاریخ غازانی ص 78). و رجوع به بخشی شود.