بخیه دوزلغتنامه دهخدابخیه دوز. [ ب َخ ْی َ / ی ِ ] (نف مرکب ) آنکه بخیه می دوزد : چه گوید کس از شوخی بخیه دوزکزو بخیه ٔ چشم من گشت روز.میرزا طاهر وحید(از آنندراج ).