بخیه زنلغتنامه دهخدابخیه زن . [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ زَ ] (نف مرکب ) خیاط و بخیه کننده . (آنندراج ). کسی که بخیه می زند و می دوزد. (ناظم الاطباء).