بدادا

بدادا. [ ب َ اَ ] (ص مرکب ) کسی که ادای خارج از او سر زند. مقابل خوش ادا. (از آنندراج ). آنکه دارای اطوار و رفتار و کرداربد باشد. (ناظم الاطباء). بدخو. بداطوار. بداحوال . بدگوشت . گوشت تلخ . (یادداشت مؤلف ). || کسی که در ادای قرض حیله جو باشد. (آنندراج ) :
انتظار وعده دارم در ادای وام دوست
بدادا وقت طلب در جان سپاری نیستم .

نظیری (از آنندراج ).