بدادلغتنامه دهخدابداد. [ ب َ دِ ] (ع اِ فعل ) باید که بگیرد هر مرد حریف و همتای خویش را. و منه قولهم فی الحرب : یا قوم بداد بداد. (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
