بداوة
لغتنامه دهخدا
بداوة. [ ب َ وَ ] (ع اِ) آنچه اول پیدا گردد از هر چیز. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنچه اول ظاهرگردد از هر چیزی . (ناظم الاطباء) (از قاموس از ذیل اقرب الموارد). || سماروغ . || نوعی از خاک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
