بدشنولغتنامه دهخدابدشنو. [ ب َ ش ِ ن َ /نُو ] (نف مرکب ) کسی که سخن بدگویان را گوش دهد. کسی که حاضر به شنیدن سخنان بدگویان باشد : هر کجا عقل پیشرو باشدبدِ بدگو ز بدشنو باشد. نظامی .
