بدپدر

بدپدر. [ ب َ پ ِ دَ ] (اِ مرکب ) ناپدری .(ناظم الاطباء) (از شعوری ج 1 ورق 162) :
گریان شده ست بی تو چو پیوسته بخت و ملک
همچون یتیم طفل که در دست بدپدر.

شمس فخری (از شعوری ).