بدپیمان
لغتنامه دهخدا
بدپیمان . [ ب َ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) بدعهد. آنکه به پیمان وفادار نیست :
خداوندا جهاندارا ز خانان دوستی ناید
که بی رسمند و بی قولند و بدعهدند و بدپیمان .
خداوندا جهاندارا ز خانان دوستی ناید
که بی رسمند و بی قولند و بدعهدند و بدپیمان .
فرخی .