بذة

بذة. [ ب ِ ذْ ذَ ] (ع اِ) بهره ای از هر چیز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). نصیب ، لغتی در دال . (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به بدة شود.