بذیون
لغتنامه دهخدا
بذیون . [ ب َذْ ] (اِ) قماش نفیس .(برهان قاطع) (از فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج ) (انجمن آرا). اقمشه ٔ خوب نفیس . (فرهنگ سروری ) :
برز بالا بود بلند برین
هست بذیون قماشهای گزین .
برز بالا بود بلند برین
هست بذیون قماشهای گزین .
(فرهنگ منظوم از فرهنگ سروری ).