برائت

لغت‌نامه دهخدا

برائت . [ ب َ ءَ ] (ع اِ مص ) برأت . رجوع به برأت شود.
- برائت ذمه ؛ پاکی ذمه از وام و قرض . وارهیدگی ذمه از وام و دین . (ناظم الاطباء).