برجسته

برجسته . [ ب َ ج َ ت َ /ت ِ ] (ن مف مرکب ) با افراز برآمده . (ناظم الاطباء). || جسته و جهیده . || چست و چالاک .(فرهنگ فارسی معین ). || مناسب و لایق . (ناظم الاطباء). خوب و پسندیده و ممتاز و عالی . (فرهنگ فارسی معین ). باموقع. (ناظم الاطباء). || شخص معروف و بزرگ . ج ، برجستگان . (فرهنگ فارسی معین ).