بردراندن

بردراندن . [ ب َ دَ دَ ] (مص مرکب ) دراندن :
زهره ٔ دشمنان بروز نبرد
بردرانی چو شیر سینه ٔ رنگ .

فرخی .

بردران ای دل تو ایشان را مایست
پوستشان برکن کشان جز پوست نیست .

مولوی .

رجوع به دراندن شود.