بردریدهلغتنامه دهخدابردریده . [ ب َ دَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دریده : ناسوده چو مار بر دریده نغنوده چو مرغ پربریده . نظامی (لیلی و مجنون ص 129).رجوع به دریده شود.
