بردینلغتنامه دهخدابردین . [ ب َ دَ ] (ع اِ) تثنیه ٔ برد در حالت نصبی و جری ، بمعنی صبح و شام . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). حدیث : من صلی البردین دخل الجنة. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
