برد افتادن

برد افتادن . [ ب ُ اُ دَ ] (مص مرکب ) بازی بردن از حریف و دست یافتن بر وی . (آنندراج ) :
شه از منصوبه ای زد آن سپه را
کز آن منصوبه برد افتاد شه را.

خسرو (آنندراج ).