برسق کبیر

برسق کبیر. [ ب َ س َ ق ِ ک َ ] (اِخ ) امیر سپاهسالار دولت سلطان محمدبن ملک شاه و هم او است که سنجر را پس از جنگ تتش در حدودری به سال 488 هَ . ق . برگرفت و به خراسان برد و پادشاهی بر سنجر مستقیم گشت و همانجا نیز بدست فدائیان اسماعیلی کشته شد. (مجمل التواریخ و القصص ص 406).