برشکفتن

برشکفتن . [ ب َ ش ِ ک ُ ت َ ] (مص مرکب ) شکفتن :
شهنشه ز شادی چو گل برشکفت
بخندید در روی درویش و گفت .

سعدی .

ملک زین حکایت چنان برشکفت
که چیزش ببخشید و چیزش نگفت .

سعدی .

و رجوع به شکفتن شود.