برشکنیلغتنامه دهخدابرشکنی . [ ب َ ش ِ ک َ ] (حامص مرکب ) اعراض . برگشتن . (آنندراج ). روی برتافتن : ازوی خوش است برشکنی ها بگاه نازوز خسرو شکسته فغانهای زار خوش .خسرو.
