برعمیالغتنامه دهخدابرعمیا. [ب َ ع َم ْ ] (ق مرکب ) کورانه . کورکورانه . علی العمیا : چه هرکه بر عمیا در راه مجهول رود... هرچه بیشتر رود بگمراهی نزدیکتر باشد. (کلیله و دمنه ).
