برفین
لغت‌نامه دهخدا
برفین . [ ب َ ] (ص نسبی ) برفی .
- شیر برفین ؛ آنچه بشکل شیر از برف سازند :
شیر برفینم نه آن شیری که بینی صولتم
گاو زرینم نه آن گاوی که یابی عنبرم .
- کوه برفین ؛ توده ٔ عظیم برف همانند کوه .
- || همانند کوه برف در فربهی و سپیدی :
تنش چون کوه برفین تاب میداد
ز حسرت شاه را برفاب میداد.
- شیر برفین ؛ آنچه بشکل شیر از برف سازند :
شیر برفینم نه آن شیری که بینی صولتم
گاو زرینم نه آن گاوی که یابی عنبرم .
خاقانی .
- کوه برفین ؛ توده ٔ عظیم برف همانند کوه .
- || همانند کوه برف در فربهی و سپیدی :
تنش چون کوه برفین تاب میداد
ز حسرت شاه را برفاب میداد.
نظامی .
