برناهی
لغتنامه دهخدا
برناهی . [ب َ / ب ُ ] (حامص ) برنایی . جوانی . شباب :
نکوروئی نکوخوئی نکوطبعی نکوخواهی
ترا پرهیز پیران داده یزدان در به برناهی .
تا تو چون چرخ بر زمین گشتی
مملکت بازیافت برناهی .
نکوروئی نکوخوئی نکوطبعی نکوخواهی
ترا پرهیز پیران داده یزدان در به برناهی .
فرخی .
تا تو چون چرخ بر زمین گشتی
مملکت بازیافت برناهی .
مسعودسعد.