برهمکار

برهمکار. [ ب َ هََ] (ص مرکب ) تباه کننده ٔ کار. (آنندراج ) :
عشق بازان را طرف بسیار پیدا میشود
کار اگر عشق است برهمکار پیدا میشود.

میرزا صائب (از آنندراج ).

صاحب آنندراج در مورد بیت فوق گوید برخی آنرا پُرهمکار دانند که درین صورت به معنی بسیارحریف و هم پیشه باشد.