بروجردی

بروجردی . [ ب ُ ج ِ ] (اِخ ) (آیةاﷲ...) حاج آقا حسین طباطبائی ، فرزند سیدعلی طباطبائی ، از سلسله ٔ طباطبائیان بروجرد. مرجع تقلید شیعیان . وی در سال 1292 هَ . ق . در بروجرد متولد شد و پس از فراگرفتن مقدمات در بروجرد به اصفهان رفت و فقه رانزد حاج سیدمحمدباقر درچه ای و فلسفه را نزد میرزا جهانگیرخان خواند. آنگاه به نجف اشرف رفت و در محضر آخوند ملا کاظم خراسانی هشت سال تلمذ کرد. سپس به بروجرد بازگشت و مقیم شد. در سال 1324 هَ . ش . به تهران آمد و عازم مشهد گردید. پس از بازگشت از مشهد مقیم قم و مرجع تقلید شیعیان گردید. و بسال 1340 هَ . ش . در این شهر درگذشت . از تألیفات وی جز رسایل عملیه (که مکرر طبع شده ) رساله ٔ منجزات مریض ، تعلیقات بر اسفار (بصورت حاشیه بر نسخه ٔ شخصی ایشان )، طبقات رجال ، رساله ای در منطق و جزوه هایی در فقه را باید نام برد که هیچ یک تاکنون بطبع نرسیده . (فرهنگ فارسی معین ).