بروق

بروق . [ ب ُ ] (ع مص ) درفشیدن و برق آوردن آسمان . (از منتهی الارب ). درخشیدن . (تاج المصادر بیهقی ). درفشیدن . (دهار). آشکار شدن برق در آسمان . (از اقرب الموارد). بَرقان . و رجوع به برقان شود. || ظاهر شدن و آشکار شدن برق . (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || ترسیدن و بیم کردن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به بَرَق شود.