برون آمده
لغتنامه دهخدا
برون آمده . [ ب ِ / ب ُ م َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) بیرون آمده . خارج شده . || بیرون زده . بالاآمده . ورغلنبیده . ورقلنبیده :
ای دیده ها چو دیده ٔ غوک آمده برون
گوئی که کرده اند گلوی ترا خبه .
ای دیده ها چو دیده ٔ غوک آمده برون
گوئی که کرده اند گلوی ترا خبه .
فرخی .