برون دادنلغتنامه دهخدابرون دادن . [ ب ِ / ب ُ دَ ] (مص مرکب ) بیرون دادن . خارج کردن . برآوردن : چرا خون نگریم چرا گل نخندم که بحری فروشد برون داد گوهر.؟