برون دمیدن

برون دمیدن . [ ب ِ / ب ُ دَ دَ ] (مص مرکب ) بیرون دمیدن . خارج شدن . رُستن :
از ابر نوبهار چو باران فروچکید
چندین هزار لاله ز خارا برون دمید.

منوچهری .