برپاشیدن

برپاشیدن . [ ب َ دَ ] (مص مرکب ) پاشیدن :
گر سرکه چکاندت کسی بر ریش
برپاش تو بر جراحتش پلپل .

ناصرخسرو.

رجوع به پاشیدن شود.