ترجمه مقاله

برکة

لغت‌نامه دهخدا

برکة. [ب ِ ک َ ] (ع مص ) برخیزانیدن ناقه ٔ نشسته که شیرش ریزان باشد و دوشیدن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
ترجمه مقاله