برکعة

برکعة. [ ب َ ک َ ع َ ] (ع مص ) بریدن . (منتهی الارب ). زدن و قطع کردن با شمشیر. (از ذیل اقرب الموارد). || بر زمین زدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || بر چهار دست و پا ایستادن . (ازاقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || بر دو زانو افتادن . (از ذیل اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).