برکندلغتنامه دهخدابرکند. [ ب َ ک َ ] (ص ، اِ) مرد ضخیم و تنومند. || رشوت و پاره . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج )(ناظم الاطباء). || جغد. (ناظم الاطباء).