برک

برک . [ ب َ ] (ع اِ) اشتران اهل حواء و جز آنها که شبانگاه بخوابگاه بازگردند. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). شتران اهل خبا و غیر آن ها که شبانگاه بخوابگاه بازگردند یا گروه شتران فروخفته یا شتران بسیار. (منتهی الارب ). بارک . بارکة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، بروک . (منتهی الارب )(مهذب الاسماء). || سینه یا باطن سینه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گرداگرد سینه . (مهذب الاسماء). || پوست سینه ٔ شتر که در خفتن ملصق بزمین باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).