برگزافلغتنامه دهخدابرگزاف . [ ب َگ َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) دروغین . به عبث : آنرا که ندانی چه طاعت آری طاعت نبود برگزاف و عمدا.ناصرخسرو.