برگ رزان
لغتنامه دهخدا
برگ رزان . [ ب َ گ ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) برگ مو :
بجملگی همه زاسبان درآمدند به خاک
بسان برگ رزان از نهیب باد خزان .
وز چرخ ستارگان فروریزد
چون برگ رزان ز باد آبانی .
بجملگی همه زاسبان درآمدند به خاک
بسان برگ رزان از نهیب باد خزان .
قطران .
وز چرخ ستارگان فروریزد
چون برگ رزان ز باد آبانی .
ناصرخسرو.