برگ گاهلغتنامه دهخدابرگ گاه . [ ب َ ] (اِ مرکب ) جای برگ . منبت برگ بر ساقه . ساق درخت و شاخ . (آنندراج ). ساقه و جوانه ٔ گیاه و محل برگ . (ناظم الاطباء).
