بریعةلغتنامه دهخدابریعة. [ ب َ ع َ ] (ع ص ) زن درگذشته به جمال و عقل . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). زن کامل در فضل و جمال و عقل . (ناظم الاطباء).
