برینه

برینه . [ ب ُ ن َ / ن ِ] (اِ) برینک . برین . قاچ . (یادداشت دهخدا): شبطة؛ برینه ٔ خربزه . (مهذب الاسماء). و رجوع به بُرین شود. || کارد (؟). (یادداشت دهخدا) :
از این بدخو بِبُر از پیش آنک او
نهد بر سینه ت آن ناخوش برینه .

ناصرخسرو.