بری

بری ٔ. [ ب َ ] (ع ص ) پاک از چیزی و بیزار. (منتهی الارب ). بیزار. (دهار). بی جرم . (نصاب ). خِلْو. طِلق . (منتهی الارب ). ج ، بَریئون ، بُرَآء، بِراء، أبراء، أبرئاء، أبریاء، بُراء، بِراء. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) : اًننی بری ٔ مما تشرکون . (قرآن 19/6 و 78). اَنّی بَری ٌٔ ممّا تشرکون . (قرآن 54/11)؛ من بیزارم از آنچه شرک می آورید. اًنی بری ٔ منکم . (قرآن 48/8)؛ من از شما بیزارم . اًن اﷲ بری ٔ من المشرکین . (قرآن 3/9)؛ همانا خداوند از مشرکان بیزار است . أنا بری ٔ مماتعملون . (قرآن 41/10، 216/26)؛ من از آنچه انجام میدهید بیزارم . و رجوع به سوره ٔ 4 (النساء) آیه ٔ 112 وسوره ٔ 11 (هود) آیه ٔ 35، و سوره ٔ 59 (الحشر) آیه ٔ 16 از قرآن کریم شود. بری . و رجوع به بَری شود. || به شده از بیماری . ج ، بِراء. (منتهی الارب ).