بر زدهلغتنامه دهخدابر زده . [ ب َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) شاخ و شاخه ٔ بلند شده و بربالیده .(آنندراج ). شاخ درخت و هرچیز که ساخته و بلند شده باشد و بالیده را نیز گویند. || بالا زده .
