بزاللغتنامه دهخدابزال . [ ب ِ ] (ع اِ) آهنی که بدان سوراخ های مبزل شراب و یا سوراخ آوند شراب را گشایند. (ناظم الاطباء). سوراخی که بدان مبزل شراب گشایند. (منتهی الارب ). مته که بدان پیت شراب سوراخ کنند. (یادداشت بخط دهخدا).
