بزبزة
لغتنامه دهخدا
بزبزة. [ ب َ ب َ زَ ] (ع مص ) سخت راندن و شتافتن . || گریختن . || بسیار جنبیدن . || باصلاح آوردن چیزی . || بسیار گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بی آرام و تفته کردن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ربودن چیزی را و فروانداختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
